OLA, ER WAS EENS..
In het verre land een pesteind dichterbij
dan de andere kant woonde eens een regeltjesneefje.
Elke dag wanneer de zon hoog aan de hemel stond
dronk hij een kopje inkt
de ene keer blauw, dan weer rode,
en als hij onleesbaar was, dan nuttigde
hij gele inkt. Met rode of blauwe
achter zijn kiezen was hij nog wel
verstaanbaar, maar eenmaal met een geel slokje op
niet meer, dan spetterde hij
onbegrijpelijk tijdens het vermaanschrijven
Asjemenie asjemenou
ik dood me van de ergerlijke
aan die onzinnen verveel van jou
En wees dan naar het
net ontpopte terugplaagvlindertje ( `t was een wijfje )..
"Die daar, die daar, die zal ik krijgen!"
Hij pakte een spuitbus donkerzwart en rende
busschuddend achter haar aan, om die mooie bonte
vleugeltjes egaal lelijk te spuiten,
hij spoot en spoot en spoot.
Ze voelde zich loodzwaar worden, en
stortte op de grond, schijnbaar doodleuk.
Maar toen.. werd het opeens licht, de
zon stond hoog aan de hemel, dus
hij blij, er kon weer een potje inkt bij,
slik slok, het was groene
en werkte meteen, hij stotterde als geen een
Asjemenou, asjemenie
ik van de p p paars word van jou
zodra ik je als de m m mors zie
Het schattige terugplaagvlindertje
kreeg groene spetters over zich heen
leefde er van op, fladderde omhoog en
landde regelrecht op regeltjesneefje`s kop.
"Pliegue pliegue"
zong ze vrolijk
en bezorgde hem zo een...
niet opzij, maar een van voor
"Wil je er nog een? "
Vroeg ze liefjes terwijl hij erachter krabbelde.
"Ze zijn in de aanbieding hoor!"
En hij dacht in gedachten ;
"Hoe flikt zij dat nou?"
Die gedachte ving zij op en giechelde
van bovenaf, op zijn kop;
"Inkt moet je niet ontpesten
het is om uit te gillen
en omdat jij de echte pester niet herkent,
denk ik dat jij zijn geestesneefje bent."
" Hoe van de je daar nou kunnen bijkomen?
Dacht hij.
" Een pester staat alleen
nu hij de mij hebben om zijn heen, en weer,
ik doe het zo op de meeloop
nog een keer op de keer!"
Hij slokte zich nog geel, terwijl
het schattige terugplaagvlindertje ook nog
een pliegue onder zijn kin toverde en schaterde;
Nu heb ik mijn zin
veel plezier met el pliegue onder je kin
en ga er nu vandoor hoor
Me gusta mucho de ti, en
letterlijk weg was ze er
van de snelle...