Zij laten zich vermaken
zij laten zich vermaken
een zaal die
nog weerbarstig lacht
en wacht met warm applaus
ik het enig lichtpunt
in het zwart die met
klam zweet de sof afwacht
ik knip de wilde haren weg
breek zacht met wat ik zeg
hun weerspannig ik
tot zij met honger blik
alles uit mijn handen eten
hun eigen egootjes vergeten
ik herder weer en hoed
de kudde met mijn schapen
de laatste rij zit al te vozen of te slapen
wil melker
08/06/2014
www.wilmelkerrafels.deds.nl
Reacties op dit gedicht
| september: | Maandag, juni 09, 2014 00:21 |
| Intrigerend geschreven Wil..heel mooi vanuit de "ik" alswel het publiek op verschillende wijze te lezen. Klasse gedicht! | |
| witteroos: | Zondag, juni 08, 2014 23:02 |
| haha, herkenning. Hardlopers zijn doodlopers, zitten vaak op de voorste rij. Stel ze gerust. Het leven vormt een maatschappij, ongeacht de (ave)rij en is zeer zeker geen "must". Wees gegroet en ik bewonder je moed het taboe te breken zonder preken. Warme groet. |
|
| trucker klaas: | Zondag, juni 08, 2014 20:42 |
| een ware entertainer :) groet ,klaas |
|
| windwhisper: | Zondag, juni 08, 2014 07:15 |
| bij de laatste zin dacht ik aan de bioscoop, maar jij had je schaapjes in je kudde, ook op het droge? Zie je nou wel Wil, woorden gaan bij deze dame een eigen leven leiden Goede morgen fijne pinksterdag |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, juni 08, 2014 06:46 |
| heel mooi weer wil | |
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 08 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||