Avondbos
Ik fiets en zie de laatste zonnestralen
vallend op de bladeren boven mij
ik glijd door groene kathedralen
met de bewoonde wereld heel nabij
Water glinstert in vijvers en sloten
het licht speelt zijn dartele spel
ik voel me met warmte overgoten
in deze zwoele luchtkapel
De late vogels vliegen over
de lucht zindert om mij heen
ik ruik en proef het groene lover
in dit bos ben je nooit alleen.
Reacties op dit gedicht
| teun hoek: | Vrijdag, juni 13, 2014 19:00 |
| Mooi omschreven natuur gebeuren. h. gr. th |
|
| Dirk Hermans: | Vrijdag, juni 13, 2014 18:28 |
| dat is zo wat je daar allemaal hoort en ziet is zo kostbaar | |
Over dit gedicht
| Auteur: Jose van Rosmalen | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 13 juni 2014 | ||
| Thema's: | ||