Ik weet niet waarom ik ineens moet huilen
waarom mijn tranen besluiten te stromen
We kunnen al vier jaar niet bij je schuilen
ik zou er toch doorheen moeten komen
Maar soms stort ik ineens weer in
als ik jou in mijn gedachten toe laat
Dan heeft niets meer zin
omdat mijn pijn niet overgaat
Ik ga heus wel verder met leven
als ik maar niet teveel bij je stil sta
Niet teveel herinneringen zal weggeven
dat is de enige manier waardoor ik doorga
Na vier jaar mis ik je nog elke dag
en soms moeten mijn tranen even gaan
Dan verdwijnt plotseling mijn lach
als mijn gedachten bij jou stil blijven staan
Hans Winter: | Vrijdag, juni 27, 2014 23:42 |
weer even beleven waar hij graag voor op je aarde wilde wezen, 't is vast om niet te vergeten. hans |
|
Auteur: anne(22) | ||
Gecontroleerd door: christina | ||
Gepubliceerd op: 23 juni 2014 | ||
Thema's: |