Warmte van omhelzen
warmte van omhelzen
een pleintje met
twee winkelstraten
een man die zong
de strooien hoed
en mensen die zich
aan hem vergaapten
geen sjofel type
maar een geschoolde stem
zong over haar en hem
gebroken door een scheiding
diep sneed zijn pijn
in een klassieke timing
de melodie met
liefdevolle nostalgie
tekst uit zijn verleden
het leek alsof
mijn vaders handen zo
op mijn schouders gleden
ineens kwamen de tranen
terwijl applaus weerkaatste
voelde ik zijn armen
in een knuffel om me heen
de warmte van omhelzen
toch was ik moederziel alleen
wil melker
10/07/2014
Reacties op dit gedicht
| september: | Donderdag, juli 10, 2014 21:51 |
| Ontroerend rakend gedicht dat even stil maakt..zo blijft de liefde in herinnering of wordt opnieuw aangeraakt in tranen. Je voelt de mooie verbondenheid van vader en zoon bij het lezen. Liefs | |
| Artifex: | Donderdag, juli 10, 2014 20:09 |
| Rakend schrijven, heel mooi. |
|
| Anneke Bakker: | Donderdag, juli 10, 2014 17:39 |
| Een mooie herinnering die nog steeds warm voelt, koester het Wil, liefdevol geschreven. Fijne avond nog. Anneke |
|
| windwhisper: | Donderdag, juli 10, 2014 15:48 |
| ja je voelt als het ware jullie verbondenheid, vader en zoon liefs Cobie |
|
| wervelende regenboog: | Donderdag, juli 10, 2014 14:04 |
| ja soms kunnen mensen zoete herinneringen oprakelen fijn zo'n goede band met je vader Wil rakend verwoord! liefs wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: wil melker |  
|
|
| Gecontroleerd door: wil melker | ||
| Gepubliceerd op: 10 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||