Djolien: | Dinsdag, september 29, 2015 02:43 |
Prachtig verwoord. Intens ! Ik voel herkenning. Zo ben je niet alleen =) Liefs |
|
H. Mariette: | Woensdag, juli 16, 2014 23:02 |
Bedankt allemaal voor de reacties, doet deugd! :) | |
Hans Winter: | Woensdag, juli 16, 2014 21:42 |
wat valt er verdoofd nog te geloven, talloze dagen zonder hoop, tot misschien iets liefs op leven lijkt, een dag lang die gedachte die niet wijkt. hans |
|
september: | Woensdag, juli 16, 2014 17:07 |
Moeilijk maar zeer mooi beschreven | |
pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, juli 16, 2014 13:14 |
geen woorden aan toe te voegen |
|
Anneke Bakker: | Woensdag, juli 16, 2014 09:26 |
Ik proef diepe eenzaamheid in dit gedicht dat je hier duidelijk hebt verwoordt. Lieve groet stuur ik je. Anneke |
|
windwhisper: | Woensdag, juli 16, 2014 07:34 |
goh, ik las juist een boek met dezelfde titel, het lijkt me triest een verloren ziel te zijn of te moeten zijn warme groet Cobie |
|
Auteur: H. Mariette | ||
Gecontroleerd door: Brenda | ||
Gepubliceerd op: 16 juli 2014 | ||
Thema's: |