| Djolien: | Dinsdag, september 29, 2015 02:43 |
| Prachtig verwoord. Intens ! Ik voel herkenning. Zo ben je niet alleen =) Liefs |
|
| H. Mariette: | Woensdag, juli 16, 2014 23:02 |
| Bedankt allemaal voor de reacties, doet deugd! :) | |
| Hans Winter: | Woensdag, juli 16, 2014 21:42 |
| wat valt er verdoofd nog te geloven, talloze dagen zonder hoop, tot misschien iets liefs op leven lijkt, een dag lang die gedachte die niet wijkt. hans |
|
| september: | Woensdag, juli 16, 2014 17:07 |
| Moeilijk maar zeer mooi beschreven | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Woensdag, juli 16, 2014 13:14 |
| geen woorden aan toe te voegen |
|
| Anneke Bakker: | Woensdag, juli 16, 2014 09:26 |
| Ik proef diepe eenzaamheid in dit gedicht dat je hier duidelijk hebt verwoordt. Lieve groet stuur ik je. Anneke |
|
| windwhisper: | Woensdag, juli 16, 2014 07:34 |
| goh, ik las juist een boek met dezelfde titel, het lijkt me triest een verloren ziel te zijn of te moeten zijn warme groet Cobie |
|
| Auteur: H. Mariette | ||
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 16 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||