Slepende realiteit
Slepende realiteit
huilend en huilend in een droom
waarin ik mijzelf voortsleepte
over verkoolde akkers
het geluid was weggenomen
rondom vlaggenmasten
uit respect
voor stoffelijke resten
ik struikelde en struikelde
tussen sterke armen
onderdoor het dragen van de kisten
huilde en zwaaide in een droom
langs de snelweg
waarin ik mijzelf voortsleepte
achter lijkwagens
totdat ik huilend wakker viel
© Laurens Windig
Reacties op dit gedicht
| september: | Zaterdag, februari 18, 2017 21:43 |
| Indringend intens. En het raakt diep bij het lezen. | |
| free: | Woensdag, juli 30, 2014 13:13 |
| Mijn lieve oude vriend Nog steeds schitterende gedichten Dit is weer een pareltje ik ken en voel de droefheid en huil met je mee xxje van een oude vriend |
|
| H. Mariette: | Maandag, juli 28, 2014 08:22 |
| mooi :) | |
| Anneke Bakker: | Zondag, juli 27, 2014 09:36 |
| Oceanen met tranen zijn er gevloeid zowel in de realiteit als in dromen. Het gedicht ontroert en raakt me Laurens . Ik wens je nu een mooie dag. Anneke |
|
| Freyer: | Zondag, juli 27, 2014 03:04 |
| word er even stil van, haren komen recht | |
Over dit gedicht
| Auteur: Laurens Windig | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 27 juli 2014 | ||
| Thema's: | ||