Uitleg aan anderen
~Uitleg aan anderen~
Uitleg aan anderen,
maar dat kan ik niet.
Hoe kan ik praten?
Hoe kan ik huilen?
Hoe kan ik het zeggen,
als ik het zelf nog niet weet?
Vraag me niet te verklaren,
die diepe dalen op mijn pad.
Ik moet ze doorkruisen,
maar mijn benen zijn gebroken.
De nacht treed aan,
donker en kil.
Weer alleen,
vast in een dal.
Donker en eenzaam,
huilen om jou.
Er is een uitweg,
dood.
Ik moet toch beseffen,
dit is niet goed?
Maar hoe kan ik klimmen,
met beide benen gebroken?
Dus ik zit en wacht,
ik wacht op jou.
Jij geneest mijn wonden,
weg met de pijn.
Jij geeft me dat licht,
om mijn pad weer te vinden.
Even gaat het goed,
maar ik val.
Een nog langere weg naar beneden,
de klap o zo groot.
Nog een dal gevonden,
gevallen, ik beef.
Nog een nacht in het donker,
als ik dit maar overleef…
Uitleg aan anderen,
maar dat kan ik niet.
Hoe kan ik praten?
Hoe kan ik huilen?
Hoe kan ik het zeggen,
als ik het zelf nog niet weet?
Reacties op dit gedicht
| Mark Hansen: | Donderdag, november 21, 2002 15:18 |
| lieve lissa, laat mij je benen zijn die je helpen omhoog te klimmen, ik denk aan je, kus Mark |
|
| Norbert: | Zondag, juni 16, 2002 22:49 |
| Liz, Een simpel verzoekje. Wil je naast dat je hier je gedicht op zet hem mailen naar mij? Please tell me Please teel me everything Cause maybe I can help |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Melissa Sadowski | 
|
|
| Gecontroleerd door: Marina | ||
| Gepubliceerd op: 20 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||