't Was een doodbraaf meisje
gewillig en gedienstig als een kind
zo stil als een muisje
dat nauwelijks haar mond opendeed,

waarover haar moeder tegen eenieder
die 't maar wilde aanhoren
trots als een gieter
met veelbelovende woorden bofte,

maar sinds de hormonen opspeelden
de natuur zijn normale gang ging
veranderde het als een rups
in een kleurrijke vlinder,

urenlang nam ze de badkamer in beslag
stond ze te paraderen voor de spiegel
niet wetend wat nu aangetrokken
bleekte de haren in blond
en veranderde in één dag
wel tot drie keer toe van outfit,

gedaan met de boodschappen doen
behulpzaam te zijn in de keuken
't was niet langer op haar mondje gevallen
't viel moeder in de redens,

zette 'n pruilmondje op
of al naargelang,
krokodillentranen of 'n dondergezicht
en kon ineens bitsige woorden braken,

eerst hadden ze haar nog gepaaid
met 'n schattig Engels schoothondje
dat overal aan haar slippen hing
om wat later als 't nieuwtje ervan was
'n Frans autootje cado te doen,

nu had ze op één van die fuiven
ook al 'n vrijer weten te strikken
die bij nader toezien
zijn dag werkloos zat te verdromen,

om verder voor de rest
luileeg op de bank
te zitten tokkelen op zijn Iphone
en als d'ouders te veel lastige vragen
durfden te stellen ...

met haar naar de slaapkamer te vluchten,
waar hij haar zeemzoete gezangen
in d'oren fluisterde
en met de hand op 't hart plechtig verklaarde :
zonder jou maak ik me direkt van kant !

na 'n avondje stappen
hoe kan het anders, ze had wat gedronken
na wat aandringen de sleutels van haar auto gegeven
want om nog onopgehelderde redenen
was hij zijn rijbewijs
alsook zijn werk kwijtgespeeld ...

in de vroege ochtend
toen moeder de slaap niet kon vatten
ze haar telefoon ook al niet opnam
doodangsten uitstond van ongerustheid,

ging de bel met 'n akelige gong
door de lege inkomgang
en vloog ze in nachtgewaad
in wel drie reuzenpassen naar de voordeur,

stond daar een combi met een 'n blauw zwaailicht
die heel de straat oplichtte
en 'n man met 'n walki talki en kepi
die wat aarzelend vroeg,

bent U soms de moeder van ?
mag ik even binnenkomen mevrouw ?
'n rilling ging van kop tot teen
de ijskoude vloer voelde als barnsteen,

wilt U niet liever gaan zitten ?
't spijt me ten zeerste,
'k vrees dat we slecht nieuws
te melden hebben ...