Dankbaar
Mijn man is recordhouder bloedsuikerspiegel, namelijk 102
Zo hoog, dat hadden ze in het ziekenhuis nog nooit meegemaakt
De doktoren maakten zich ernstig zorgen om hem en ik ging er in mee
Hij kon overlijden zeiden ze steeds tegen mij, en ik werd er door geraakt
maar:
We hebben het gered mijn man en ik
Ons leven stond stil, maar gaat weer door
We zijn erg dankbaar en gaan ervoor
Iedere dag is een cadeau
Toen mijn man uit het zieknhuis kwam, leek een grassprietje voor hem een wonder
En een zonnestraal heel bijzonder
Geniet dus van elke dag, keer op keer
Op je eigen manier, telkens weer
Reacties op dit gedicht
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, augustus 05, 2014 23:38 |
| ja dat is heel hoog genieten nu dus !! |
|
| H. Mariette: | Dinsdag, augustus 05, 2014 21:57 |
| Veel sterkte Wytske, ik weet wat die suikerziekte met een mens doet, de liefde voor jou man primeert in dit gedicht, mooi! :) | |
