Hoofdbrekens
Hoe komt het toch
Dat ik niet begrijp of leer
Dat niet zonder elkaar kunnen
Altijd samen willen zijn
Iedere dag, telkens weer
Door omstandigheid en ommekeer
Verandert naar steeds minder meer
Het hevige verlangen
Elkaar te willen zien
Langzaam gereduceerd wordt
Tot af en toe en heel misschien
Dat liefde dooft
vervaagt en eindigt
In verbitterdheid
En nooit meer willen zien