een zee vol tranen
Als het even allemaal
Niet meer lukt
Dan leg ik mijn hoofd in jouw handen
Omdat de tranen die geschreid zijn
Nooit mijn wangen beroerden
...
Maar wel mijn ziel
Mijn ogen bleven droog
Toch huilde ik
Een zee vol zilte zoute tranen
toch bleef het ongezien
Niet meer lukt
Dan leg ik mijn hoofd in jouw handen
Omdat de tranen die geschreid zijn
Nooit mijn wangen beroerden
...
Maar wel mijn ziel
Mijn ogen bleven droog
Toch huilde ik
Een zee vol zilte zoute tranen
toch bleef het ongezien
Reacties op dit gedicht
| wytske: | Vrijdag, augustus 08, 2014 08:29 |
| Cobie, ik sluit mij aan bij al die lieve berichten, 'n knuffeltje erbij dat is zeker | |
| Bob Van St. Job: | Donderdag, augustus 07, 2014 23:42 |
| En toch zal er altijd een zon (lichtpunt) zijn. Mooi gedicht. | |
| Anneke Bakker: | Donderdag, augustus 07, 2014 16:21 |
| Verdriet bestaat niet alleen wanneer het wordt gezien Cobie, als je hart huilt is dat minstens zo pijnlijk. Ik wens je sterkte en stuur je een lieve troostknuff. Anneke |
|
| karinvangelder: | Donderdag, augustus 07, 2014 14:06 |
| hopelijk vind je troost Cobie ik begrijp dat alles soms teveel is geworden . sterkte x liefs Karin |
|
| september: | Donderdag, augustus 07, 2014 13:38 |
| Verdriet in stilte en soms zo groot dat er geen tranen komen. Prachtig geschreven. Veel liefs | |
| Clarice: | Donderdag, augustus 07, 2014 13:27 |
| Ja, het stille verdriet is vaak minstens even zwaar en staat niet op iemands gezicht af te lezen, mooi omschreven! Gts | |
| teun hoek: | Donderdag, augustus 07, 2014 12:25 |
| verdriet in stilte doch zeker niet minder zwaar. h. gr. teun |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Donderdag, augustus 07, 2014 12:14 |
| een pracht alweer!! | |
Over dit gedicht
| Auteur: windwhisper |  
|
|
| Gecontroleerd door: windwhisper | ||
| Gepubliceerd op: 07 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||