leven en dood
helemaal alleen,
daar in mijn kamer,
ik word wakker,
mijn vader die wilt stoppen met leven,
50,
als hij gaat,
ga ik ook,
ik pak een mes,
die komt dichter en dichter bij mijn pols,
ik word zwak en zie bloed,
langzaam zak ik naar beneden,
bof, een harde doffe klap
daar lig ik dan.
daar in mijn kamer,
ik word wakker,
mijn vader die wilt stoppen met leven,
50,
als hij gaat,
ga ik ook,
ik pak een mes,
die komt dichter en dichter bij mijn pols,
ik word zwak en zie bloed,
langzaam zak ik naar beneden,
bof, een harde doffe klap
daar lig ik dan.
Reacties op dit gedicht
| H. Mariette: | Vrijdag, augustus 15, 2014 22:48 |
| 't is niet altijd simpel 't leven, maar hoop dat je toch op tijd een zonnestraaltje ziet... Warme groet :) | |
| september: | Zaterdag, augustus 09, 2014 19:24 |
| Heel moeilijk en heftig. Sterkte en liefs | |
| pieter christiaan paardenkooper: | Zaterdag, augustus 09, 2014 15:36 |
| heftig hoor geen goed voorbeeld heb je nooit doen wat je hier beschrijft |
|
Over dit gedicht
| Auteur: alex52889 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||