verwonderen
verwonderen
als er geen Schepper zou bestaan
er dus niet in wonderen geloofd kan worden
dan is scheppen een achterhaald begrip
wat het trouwens ook is voor ons als mensen
want wij rommelen maar een beetje met de dingen
die er al zijn
wij scheppen niet iets uit niets
als er niet in wonderen geloofd wordt
hoe kan een mens zich dan nog verwonderen
bij het zien van de nietigste grootheden
zoals een lelie in het veld
die heden is en morgen alweer verdort
in de ogen van ons als nog mindere stofjes
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Zaterdag, augustus 16, 2014 10:18 |
| heel knap in zijn vorm gebracht | |
| H. Mariette: | Vrijdag, augustus 15, 2014 22:53 |
| heel mooi verwoord, doet even nadenken, op dit uur van de dag... hèhè... :) | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, augustus 09, 2014 21:57 |
| heel mooi hoor | |
| september: | Zaterdag, augustus 09, 2014 19:22 |
| Heel mooi. Als besef van leven om ons heen en van onszelf. Ik geloof in de schepping (alleen al de natuur is een wonder) als wel het mysterie erachter. Mooi om over te verwonderen en geloven in wonderen. | |
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 09 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||