Heidelberger Catechismus berijmd 1
Heidelberger Catechismus berijmd
ZONDAG 1
Het enige dat mij troost in mijn verdriet,
is, dat ik ben mijns zelven niet,
maar het eigendom des Heeren,
Die mij door Zijn Woord en Geest wil leren,
dat Hij met Zijn dierbaar bloed
voor al mijn zonden heeft geboet;
mij van den boze heeft verlost,
wat zelfs Zijn leven heeft gekost;
en ook voor eeuwig zal bewaren,
dat zelfs het vallen mijner haren
is in Zijn heilige raad;
en door Zijn Geest mij inderdaad
verzekert van het eeuwig leven
mij tot troost gegeven.
En maakt mij hartelijk bereid
Zijn wil te doen in eeuwigheid.
Het eerste wat ik wel moet weten,
is, dat mijn zonden niet zijn te meten.
Ten tweede hoe ik daarvan worde ontlaân,
om het eeuwig leven in te kunnen gaan.
En ten derde moet ik leren
hoe ik daarvoor dank den Heere.
Reacties op dit gedicht
| Hans Winter: | Maandag, augustus 11, 2014 19:04 |
| de losser kocht ons, zocht ons vrij hem nabij te blijven, bereid gericht op licht te willen zijn als hij. hans |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Maandag, augustus 11, 2014 09:44 |
| een mooi schrijven graag gelezen met interresse |
|
Over dit gedicht
| Auteur: pieter christiaan paardenkooper | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 11 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||