niet mezelf
mijn huid
lijkt mijn huid niet
alsof ik niet helder
denken kan
sluipt verwardheid
mijn geest in
-la raison d'innocence
perdue-
ik wil niet meer
herboren in nodeloos
verdringen
ik ga de tunnel in
vol schemerig licht
en zie wat niet moet
wazig en warrig
kom ik op hetzelfde punt
-altijd weer-
20140823
lijkt mijn huid niet
alsof ik niet helder
denken kan
sluipt verwardheid
mijn geest in
-la raison d'innocence
perdue-
ik wil niet meer
herboren in nodeloos
verdringen
ik ga de tunnel in
vol schemerig licht
en zie wat niet moet
wazig en warrig
kom ik op hetzelfde punt
-altijd weer-
20140823
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Maandag, augustus 25, 2014 19:54 |
| dank je Cobie - bloos er zowaar van | |
| windwhisper: | Zaterdag, augustus 23, 2014 19:46 |
| ik krijg er kippenvel bij, zo vol emotie warme groet Cobie zo te kunnen schrijven is een ware gave |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nayeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 23 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||