van pijn en leegte
Er is stille pijn en een leegte in mij en dat is zij
Alsof ik mee de diepte ingegaan ben en daar
nooit helemaal uitgekomen ben
als de persoon die ik was, zorgeloos en gelukkig
niet bang om te leven en zich te geven,..
Zou zo graag terug mezelf willen zijn
maar dat gaat niet meer
die persoon bestaat niet meer
En die andere ik…die ken ik niet
die zoekt zich een weg
aarzelend, dwalend, zoekend naar houvast
zich elke dag weer moed insprekend
Soms lukt het best
maar vaak overheerst de pijn
en de leegte die steeds weer sterker blijkt
dan duizend activiteiten en afleidingen
Soms droom ik
maar zelfs al zou ik durven
een nieuwe relatie zal die pijn niet wegnemen
noch die leegte vullen
het zou oneerlijk zijn dat te verwachten
Bang om alleen maar mensen ongelukkig te maken
Kon ik maar gewoon terug mezelf zijn
gewoon zoals ik was
Ik mis haar en ik mis mezelf
Reacties op dit gedicht
| Pancho v/d Post: | Dinsdag, augustus 26, 2014 23:27 |
| Mooi, herkenbaar ook. Het is inderdaad een moeilijke fase waar je doorheen moet, maar weet zeker dat het gaat lukken. =) Kijk ook eens op mijn eigen site: www.gedichtenhoek.123website.nl. Nu ook de mogelijkheid om daar jouw eigen schrijfsels te laten plaatsen, dus kom eens langs. groeten, Pancho |
|
| H. Mariette: | Dinsdag, augustus 26, 2014 20:10 |
| mooi hoor. een fase waar men door moet, verwerking... gemis... veel sterkte :) | |
| DrieGeetjes: | Dinsdag, augustus 26, 2014 13:43 |
| een nieuwe relatie zal die pijn niet wegnemen [....noch die leegte vullen het zou oneerlijk zijn dat te verwachten Bang om alleen maar mensen ongelukkig te maken...] Als je de 'ware Jacob' gevonden hebt, Titanic, maak je hem gelukkig puur en alleen dat jij bij hem bent... De DrieGeetjes. ;o)x |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Titanic | 
|
|
| Gecontroleerd door: ana (stacia) | ||
| Gepubliceerd op: 26 augustus 2014 | ||
| Thema's: | ||