Even nood aan rust
Ze lag in de zetel
ze had even nood aan rust
het was nog maar midden in de dag
hopelijk is ze na dit uitje wat gesust
Een moeilijke voormiddag op het werk
mensen hadden geen respect voor haar
voor zo’n personen was ze niet zo sterk
en haar baas geloofde haar niet:
“het is toch geen waar”
Ze is naar huis gekomen
ze kon het niet meer aan
het zou niet lang meer duren
straks zal ze van haar werk weggaan
Niemand zal haar tegenhouden
er is teveel gebeurd
straks zoekt ze ander werk
één die haar leven meer inkleurt
Ze ligt in de zetel
ze is niet meer bang
ze staat op, zal ontslag nemen
en dat duurt gerust niet lang
Reacties op dit gedicht
| ILse Bruintjes: | Dinsdag, september 16, 2014 16:08 |
| dat gevoel is herkenbaar je vind je rust niet op je werk ze doen je pijn of je vind het niet leuk meer Ik ben ook gestopt met mijn oude werk en heb het nu naar mijn zin op mijn nieuwe werk. succes |
|
| Compostje: | Zondag, september 14, 2014 23:17 |
| Gewoon doen, 't is tijd !!!! |
|
Over dit gedicht
| Auteur: gedichtenlady |  
|
|
| Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
| Gepubliceerd op: 10 september 2014 | ||
| Thema's: | ||