Juwelen in de hangmat
Opgerold als een rups
Gehuld in een cocon
Diep in elkaar gedoken
Wachtend op de juwelen van de nacht
Omringd met alles wat me dierbaar is
Vormen, kleuren en geuren die mijn diepste ZIJN beroeren
Die me meevoeren als zachte pure heldere klanken
Naar de oerbasis en blauwdruk van mijn bestaan,
naar oorden waar alle zintuigen tekort schieten
Om Eenheid, liefde, vrede en saamhorigheid te beschrijven
Puur wit Licht dat ademloos, reinigend mijn lichaam zeeft
En behoedzaam weer terug geeft aan het ochtendgloren
'S ochtends ontvouwend
Als een bloem in de knop
Gewiegd en beschermd
Ontwaak ik in mijn hangmat
Met een intense warme omarming
Als een zuigeling in de moederschoot
Onvoorwaardelijke liefde ontvangend
Mijn hart gevuld met diepe nederige dankbaarheid
Namaste
Reacties op dit gedicht
| waterval: | Woensdag, september 17, 2014 22:01 |
| zo te slapen, dat is om jaloers op te worden... ~~~waterval~~~ |
|
| SD Rio: | Woensdag, september 17, 2014 09:32 |
| Ik slaap altijd in mijn hangmat, is echt hemels... Dank je voor al je lieve berichtjes |
|
| windwhisper: | Woensdag, september 17, 2014 09:07 |
| slapen in een hangmat, nooit gedaan, maar volgens jouw woorden is het een zaligheid warme groet Cobie goede morgen |
|
