Brabbelen
Vandaag beweeg ik tegenaards,
dat is lopen tegen de richting.
Ik kan het me verbeelden maar,
ik voel me elke seconde meer kind.
Onder de auto beweegt zich een wit lint,
het volgen maakt mijn ogen zwaar.
Gebroken, ononderbroken, ze haalt in.
Ik verdwijn in staar.
De lucht bestaat uit heidemisten,
waaronder ik wispelturig boom.
Langzaam ga ik naar gister,
waar de dag weer normaal stroomt.
dat is lopen tegen de richting.
Ik kan het me verbeelden maar,
ik voel me elke seconde meer kind.
Onder de auto beweegt zich een wit lint,
het volgen maakt mijn ogen zwaar.
Gebroken, ononderbroken, ze haalt in.
Ik verdwijn in staar.
De lucht bestaat uit heidemisten,
waaronder ik wispelturig boom.
Langzaam ga ik naar gister,
waar de dag weer normaal stroomt.
Reacties op dit gedicht
| september: | Vrijdag, september 19, 2014 23:21 |
| Bijzonder en graag gelezen. Liefs |
|
| waterval: | Vrijdag, september 19, 2014 00:33 |
| heel bijzonder.. ~~~waterval~~~ |
|
| DrieGeetjes: | Vrijdag, september 19, 2014 00:13 |
| Dit is weer een geheel ander gedicht dan de vorige, Peet. Ik heb zo'n idee dat ik nog meer van dit soort gedichten van jou kan verwachten. :) Goed gedicht, Peet! |
|
| kimmytje: | Donderdag, september 18, 2014 22:29 |
| Mooi! Graag gelezen Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Peet Istof | 
|
|
| Gecontroleerd door: Brenda | ||
| Gepubliceerd op: 18 september 2014 | ||
| Thema's: | ||