Vrede
Veelheid aan verleden
snijdt door levenslust
vermoeide bommen van geluid
tussen beklemmende muren
het zal zijn tijd nog duren
de zenuwslopende onrust
vlucht mijn hoofd uit
naar stuifzand, meeuwen
de golven voelen breken
zingen, nooit meer spreken
de blauwe lucht als stille bede
ergens aan de veilig lange kust
ligt de verlangde vrede.
Reacties op dit gedicht
| Werner S: | Vrijdag, oktober 31, 2014 21:26 |
| mooi gedicht met inspiratie gelezen |
|
| Werner S: | Vrijdag, oktober 10, 2014 17:53 |
| graag gelezen |
|
| september: | Zondag, september 28, 2014 11:54 |
| dank jullie wel voor de reacties. Liefs | |
| kimmytje: | Zondag, september 28, 2014 11:02 |
| Een heel bijzonder mooi schrijven, Doet veel naar boven komen, ontroerend gebracht Liefs Kimmy |
|
| mima: | Zaterdag, september 27, 2014 18:09 |
| :) mooi | |
| fets: | Zaterdag, september 27, 2014 16:29 |
| vrede zo simpel en zo onbereikbaar! | |
| Anneke Bakker: | Zaterdag, september 27, 2014 09:14 |
| Ontroerend mooi gedicht vind ik dit September, jouw herinneringen aan oorlog en nu daar aan de kust waar je geniet van vredige rust, meeuwen en de golven, een lieflijk oord om te bidden veer de wereldvrede. Zonnige groet en fijn weekend. Anneke |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zaterdag, september 27, 2014 08:37 |
| klasse schrijven | |
Over dit gedicht
| Auteur: september |  
|
|
| Gecontroleerd door: september | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2014 | ||
| Thema's: | ||