Doelgericht of?
Ik moest niets van je weten
Ik dacht: ‘Dat is er weer zo’n één’
Je trok toch oprecht mijn aandacht
Maar ik had een zwaar blok aan mijn been
In de moeilijkste tijd van mijn leven
Gaf jij me een beetje kracht
Tussen tientallen mensen door
Kreeg alleen jij mijn gehoor
Gezelligheid op afstand
Gekke foto’s hier en daar
Creëerde weer wat vreugde
En soms een lach op mijn gezicht
Ik kreeg weer positieve motivatie
Eindelijk iemand die deugde
De volgende stap die werd gezet en
daar gingen onze gesprekken
De gekkigheid van plezier
Ik wil die lach weer op mijn gezicht
Maar ik krijg nog steeds geen hoogte
Was je toch zo doelgericht?
Reacties op dit gedicht
| Aquarel: | Zondag, september 28, 2014 12:41 |
| De herinnering koesterend kijken wat de toekomst brengt? Liefs, Aquarel |
|
Over dit gedicht
| Auteur: naomidefolter | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 27 september 2014 | ||
| Thema's: | ||