Soms moet je laten gaan...
Soms moet je laten gaan...
Soms moet je iets laten gaan.
Iets wat er niet meer is.
Om verder in het leven te komen.
Het zien als een herinnering.
Om terug in je eigen kracht te staan.
Soms moet je iets laten gaan.
Iets wat er niet meer is.
Om verder in het leven te komen.
Het zien als een herinnering.
Om terug in je eigen kracht te staan.
Reacties op dit gedicht
| Link: | Woensdag, april 14, 2021 06:05 |
| Heel verstandig. | |
| DrieGeetjes: | Dinsdag, oktober 14, 2014 22:52 |
| Herinneringen zijn leerzaam. Goede én slechte... ;) Ik vind jouw visie OK, moon1982! |
|
| Hans Winter: | Dinsdag, oktober 14, 2014 21:43 |
| misschien als er iets is om je op te richten, dat dan wel echt willen zien voor je aangezicht. hans |
|
| Artifex: | Dinsdag, oktober 14, 2014 20:55 |
| Wijsheid in een paar zinnen. Ik heb je lang niet meer gelezen :-) |
|
| Ria Klein Herenbrink: | Dinsdag, oktober 14, 2014 14:29 |
| en zo is het! Krachtig dichtje liefs Ria |
|
| windwhisper: | Dinsdag, oktober 14, 2014 12:47 |
| heel verstandig, als je dat kunt heb je veel overwonnen in je leven warme groet Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: moongirl1982 | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 14 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||