in lichte luchtigheid
je bent stil
maar toch alert
op indolente wijze
het grijze krijgt
ondanks de jaren
geen enkele vat op jou
in lichte luchtigheid
speel jij met tijd
zonder sporen na te laten
hebt een vrede over je
waardoor de wereld
jou niet meer kan raken
maar in het kringetje
van vrienden en vriendinnetjes
vallen steeds meer gaten
stop met verder te verstillen
ga nu eindelijk eens de dingen
doen die je altijd al zou willen
wil melker
16/10/2014
fets: | Donderdag, oktober 16, 2014 18:33 |
Nooit uitstellen tot morgen wat je vandaag kunt doen! | |
Jannie Hoogendam: | Donderdag, oktober 16, 2014 14:36 |
Wow, rakend gedicht en zo mooi samengevat...liefs |
|
windwhisper: | Donderdag, oktober 16, 2014 13:05 |
ik was weer kippig, lees je nu toch, gelukkig fijn schrijven, lieve groet Cobie goede middag |
|
Plaatjespraatjes: | Donderdag, oktober 16, 2014 11:40 |
Mooi! | |
wil melker: | Donderdag, oktober 16, 2014 10:39 |
Anneke.. dank je voor je lieve reactie..Heb het gedicht gewist vanwege een verkeerde lay-out.. Liefs, wil |
|
Auteur: wil melker | ||
Gecontroleerd door: wil melker | ||
Gepubliceerd op: 16 oktober 2014 | ||
Thema's: |