vallen als een donk’re vlek
ik luister naar de regen
en het ruizen van de wind
zie bomen veranderen
langzaam worden ze kaal
en maken ze zich klaar
voor de komende winter
’t wordt donker
de maan schijnt vaag
achter een vage wolk
even stopte het met regenen
en waterplassen op de stoep
glinsteren rimpelig
schaduwen van bomen
vallen als zwarte
dikke en dunne strepen
op verharde paden
zoals de schaduwen van ….
herinneringen nu vallen
als een donk’re vlek
christa
Reacties op dit gedicht
| DrieGeetjes: | Donderdag, oktober 23, 2014 01:19 |
| Ze is los jongens! ;) | |
| Brenda: | Donderdag, oktober 23, 2014 00:54 |
| ik wil zon! :D | |
| michris: | Woensdag, oktober 22, 2014 22:59 |
| Ik hou ook van dit jaargetijde. De woestheid van de storm geeft energie. |
|
| karinvangelder: | Woensdag, oktober 22, 2014 22:56 |
| de herfst geeft power tot schrijven geloof ik Christa ! welterusten en sweet dreams x Karin |
|
| Dirk Hermans: | Woensdag, oktober 22, 2014 20:59 |
| knap weergeven heel mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: christina |   
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 22 oktober 2014 | ||
| Thema's: | ||