In druppels rond mijn mond
reflecteren tranen rood,
voeren verbijtende pijn
weg van wat ik uitspreken moet.
met brandend verlangen
rollen woorden op mijn tong
blijven steken op de punt,
‘k zeg niet de gedachte die broedt:
laat duister niet opnieuw
je verslinden tot het bot!
Verban hem uit je leven
Je gaat nu eindelijk weer goed…