Verdriet
Ik hoor dingen die er niet zijn.
Wat er wel is, hoor ik niet.
Van waar komt al die pijn?
Van waar komt al het verdriet?
Ik zie dingen die niet bestaan.
Wat wel bestaat, zie ik niet.
In mijn ogen komt een traan.
Van waar komt al dit verdriet?
Ik voel dingen die ik niet herken.
Wat er vandaag is, voel ik niet.
Kinderlijke onschuld, gestolen door hem.
Ergens diep vanbinnen weet ik...
Van daar komt mijn verdriet...
Wat er wel is, hoor ik niet.
Van waar komt al die pijn?
Van waar komt al het verdriet?
Ik zie dingen die niet bestaan.
Wat wel bestaat, zie ik niet.
In mijn ogen komt een traan.
Van waar komt al dit verdriet?
Ik voel dingen die ik niet herken.
Wat er vandaag is, voel ik niet.
Kinderlijke onschuld, gestolen door hem.
Ergens diep vanbinnen weet ik...
Van daar komt mijn verdriet...
Reacties op dit gedicht
| fets: | Maandag, november 03, 2014 15:03 |
| Jouw verdriet hebben anderen niet! Ken jezelf zo kan je de anderen! | |
| ela: | Maandag, november 03, 2014 09:54 |
| Je voelt, ziet en herkent het niet. ( maar je kent hem toch, een gommetje voor je geest kan wonderen doen. ela |
|
| windwhisper: | Maandag, november 03, 2014 09:49 |
| dat is heel triest, dat iemand zo op je hart getrapt heeft heel veel sterkte lieve groet en goede morgen Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Sabrina22 | 
|
|
| Gecontroleerd door: ana (stacia) | ||
| Gepubliceerd op: 03 november 2014 | ||
| Thema's: | ||