Doornstruiken
Naakt voelen onder de dekens
van wollen draden geweven
zijn wij dankbaar voor wat
ons bijeen heeft gedreven
Jij en ik scheppen een nieuw wezen
bestand tegen de scherpe hoektanden
van de jakhals, die wacht buiten
de beschutting van het vuur
De vlammen en het licht in ons
beschermen in de duisternis
waarin nog steeds een ster blinkt
jou, mij roept tot grootse daden
van wollen draden geweven
zijn wij dankbaar voor wat
ons bijeen heeft gedreven
Jij en ik scheppen een nieuw wezen
bestand tegen de scherpe hoektanden
van de jakhals, die wacht buiten
de beschutting van het vuur
De vlammen en het licht in ons
beschermen in de duisternis
waarin nog steeds een ster blinkt
jou, mij roept tot grootse daden
Reacties op dit gedicht
| fets: | Vrijdag, november 14, 2014 17:45 |
| Mooi geschreven! | |
| wervelende regenboog: | Vrijdag, november 14, 2014 12:52 |
| de liefdevolle mens als schepper mooi gedicht h.gr. wr |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Stanislaus Jaworski | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 14 november 2014 | ||
| Thema's: | ||