Excelleren
Wit getint wolkenveld
tast zichtbaar door nevel
connecteert hemel en aarde
in neerdalende rust
Mijn ogen vormen handen
die ijverig dwalen
in texturen verheerlijkt
reikend naar de kosmos
Het stuwt, voert me omhoog
en mijn immer naakte ziel
verlaat de mortaliteit
laat me proeven van grenzeloos wit licht
Claudelaire: | Donderdag, november 20, 2014 17:52 |
Meerdere keren gelezen en steeds mooier gevonden ! Groetjes Claude | |
David Matser: | Donderdag, november 20, 2014 10:52 |
Alsof je zweeft, zo licht. Mooi verwoord |
|
Plaatjespraatjes: | Donderdag, november 20, 2014 08:22 |
Mooi Kimmy! | |
september: | Woensdag, november 19, 2014 22:36 |
Mooi Kimmy :) Liefs |
|
Markemans: | Woensdag, november 19, 2014 19:02 |
Heel mooi, paar dagen geleden wist ik nog niet dat gedichten niet perse hoeven te rijmen lol Liefs Mark |
|
waterval: | Woensdag, november 19, 2014 18:49 |
heerlijk dat gevoel..... mooooooooooiiii.... ~~~waterval~~~ |
|
Hendrik-S: | Woensdag, november 19, 2014 18:22 |
Een gedicht van eeuwige schoonheid. | |
Auteur: kimmytje | ||
Gecontroleerd door: kimmytje | ||
Gepubliceerd op: 19 november 2014 | ||
Thema's: |