Ze wou dat ze beste vriendinnen had
maar ze kon ze niet krijgen
ze ging steeds op het verkeerde pad
mensen bleven tegen haar zwijgen
Ze wou dat ze tegen iemand haar hart kon luchten
praten over vrouwelijke problemen
dat ze niet steeds hele dagen moet zuchten
maar iemand haar zorgen op zich kan nemen
Ze wou dat ze beste vriendinnen kreeg
gewoon iemand waarmee ze eens kon praten
een vriendin die haar voeten niet aan haar veegt
iemand die haar niet wilt haten
Ze wilt dat iemand naar haar luistert
op haar werk bij iemand zitten aan tafel
niet steeds alleen ergens zit aan gekluisterd
want nu zeggen ze steeds tegen haar:
“houd eens je wafel”
Ze wou dat ze vriendinnen had
thuis zit ze ’s avonds heel alleen
niemand loopt op het rechte pad
niemand wilt ergens met haar heen
ILse Bruintjes: | Zaterdag, november 22, 2014 11:42 |
ook al bedoel je niet jezelf of wel ik haal uit jouw gedichten veel uit deze raakt mij ook weer ga zo door meid ook al is het wel fictie... | |
kimmytje: | Vrijdag, november 21, 2014 18:35 |
Je schrijft fictie, maar heb steeds meer het gevoel dat je toch op jezelf doelt. Dit vind ik heel triest, elk mens is uniek en heeft een eigenwaarde. Elk individu verdiend respect. Ikzelf heb geen/bijna geen vrienden. Maar voor mij persoonlijk vind ik dat prima. Helaas kan de eenzaamheid dan wel eens toeslaan, maar ... hier vind ik wel de mensen die me het respect geven dat ik verdien. En dat geld wederzijds ook. Liefs Kimmy |
|
Markemans: | Vrijdag, november 21, 2014 18:32 |
triest hoor, wel mooi geschreven.. moet wel eerlijk zeggen dat de gele letters op deze achtergrond het lezen wel een klein beetje moeilijk maakt | |
Auteur: gedichtenlady | ||
Gecontroleerd door: gedichtenlady | ||
Gepubliceerd op: 21 november 2014 | ||
Thema's: |