Weekendgevoel
voel mij somber alles lijkt triest
zoiets als een dag zonder naam
zo‘n weekend blijft stil en rustig
waar het leven stil leek te staan
brengt het verleden naar boven
’n deur die voor ieder open stond
een levendig huis ‘wees welkom’
gezellig samen n hecht verbond
tijd verandert dus ook de mens
iedereen leeft zo z ’n eigen leven
raadgevingen meer dan genoeg
wat ik aan dit gevoel zal geven
men spreekt over recht en plicht
alleen achterblijven blijft triest
voor de èèn wel de ander nooit
de zin hiervan uit het oog verliest
kijk je uit naar de komende week
de herhaling hoef je niet te lezen
alles verandert in ieders bestaan
zal niemand uitzondering wezen
30 November kaarsen gaan aan
weekend zelfs de telefoon zwijgt
alles went ook ’ t weekend gevoel
eens nog ‘ n andere naam krijgt
wij leven gehaast ieder is druk
‘n bestaan wat twee kanten heeft
Zelfstandigheid heeft de primeur
wat je aan de ander doorgeeft
Karin
| Markemans: | Maandag, december 01, 2014 00:45 |
| aandoenlijk gedicht Karin.. mooi verword... eenzaamheid sucks.. i know |
|
| Miss Marilyn : | Maandag, december 01, 2014 00:41 |
| Lieve Karin, Het was ook heel triest weer vandaag en dan ziet alles er sowieso anders uit dan met 'een zonnetje'.... Maar soms staat er opeens iemand voor je deur die je verrast met 'een leuk gesprek'.. dat zijn meestal 'onverwachte momenten' maar wel fijn.. Kan ook op straat zijn.. maar wel waardevol .. deze mensen hebben wel tijd ! Sterkte vandaag.. je reist met ons in gedachten mee... Liefs en knuf, Marilyn |
|
| Anneke Bakker: | Zondag, november 30, 2014 18:54 |
| Een te rustig weekend is niet leuk Karin, dan voel je dat de eenzaamheid je bekruipt, Met een mooi boek op de bank is maar een noodoplossing of even naar buiten gaan. Ik voel met je mee Karin omdat ik het herken. Toch een mooie avond gewenst met warme knuff. Anneke |
|
| teun hoek: | Zondag, november 30, 2014 14:22 |
| een te rustig weekeind als ik het goed begrijp....gewoon ergens heen gaan ? h. gr. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Zondag, november 30, 2014 13:18 |
| zo herkenbaar karin ben blij dat ik niet de enige ben alhoewel ik het voor jou niet leuk vindt maar ja wat kan ik nog zeggen?Ook hier zwijgt de telefoon |
|
| waterval: | Zondag, november 30, 2014 12:30 |
| een gevoel dat velen zullen herkennen,...alleen achterblijven laat zoveel stilte ontstaan dat men gewild en ongewild al de mooie dingen van vroeger terug voor de geest ziet komen. Verdriet en nostalgie wisselen elkaar af en melancholie speelt de hoofdrol.... diep schrijven.... ~~~waterval~~~ |
|
| kimmytje: | Zondag, november 30, 2014 12:08 |
| Tgoh Karin eentje om over na te denken. En inderdaad iedereen heeft het zo druk dat er haast geen tijd meer is om een deftig gesprekje aan te gaan. Of laat staan gewoon: hoe is het met je? Nee: nu is het zo: Sorry geen tijd, druk druk druk Heel mooi verwoord, Ik wens je verlichting toe op dit somber overpeinzen Liefs Kimmy |
|
| Auteur: karinvangelder |  
|
|
| Gecontroleerd door: karinvangelder | ||
| Gepubliceerd op: 30 november 2014 | ||
| Thema's: | ||