Palazon
hoe de regen gaat liggen
opklaart in windstil, voldaan is
uitgeraasd, hoe aarde zich uitstrekt
over velden, in moerassen
steden vol geruis van gezichten
sluitingstijden van ontrookte kroegen
denk aan de themadagen
competentie- en loopbaanontwikkeling
monden vol, tandenknarsend
hoe vragen zich ontwijken
liefdes verliezen uit zicht
de stroming in de rivier, almaar
op het grensvlak van water en steen
van lichaam en nachtwolk
kolkend, weeskinderlijk
opklaart in windstil, voldaan is
uitgeraasd, hoe aarde zich uitstrekt
over velden, in moerassen
steden vol geruis van gezichten
sluitingstijden van ontrookte kroegen
denk aan de themadagen
competentie- en loopbaanontwikkeling
monden vol, tandenknarsend
hoe vragen zich ontwijken
liefdes verliezen uit zicht
de stroming in de rivier, almaar
op het grensvlak van water en steen
van lichaam en nachtwolk
kolkend, weeskinderlijk
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Zondag, december 07, 2014 12:55 |
| mooi - graag gelezen | |
| wervelende regenboog: | Zondag, december 07, 2014 10:13 |
| het leven in vele facetten heel mooi verwoord Iniduo ik tandenknars met je mee in de derde strofe :-( om daarna maar weer te relativeren :-) |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Iniduo |  
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 07 december 2014 | ||
| Thema's: | ||