Zonnestralen
ZONNESTRALEN
Mag ik je troosten
Als je hart huilt
Je niet goed weet
Wat je nog moet
Je zachtjes strelen
Als je niets voelt
Hopend dat
Het je iets doet
Mag ik je vangen
Als je diep valt
De grond wegzakt
Onder jou
Je warmen
Als je je zo naakt voelt
Je lief beschermen
Tegen kou
Mag ik je loodsen
Als je wegdrijft
Naar het duister
Uit mijn zicht
Je bent mijn zon
Die zacht blijft schijnen
Want zonder jou
Is er geen licht
Reacties op dit gedicht
| juffie: | Dinsdag, december 30, 2014 15:08 |
| prachtige ode | |
| Lia van der Fluit: | Dinsdag, december 30, 2014 09:32 |
| zo lieeeeeeeef ... Lia x |
|
| ela: | Dinsdag, december 30, 2014 09:26 |
| Prachtig en lief gedicht. ela |
|
| fets: | Dinsdag, december 30, 2014 08:36 |
| Mooi! | |
| noa74: | Dinsdag, december 30, 2014 03:28 |
| Heel mooi geschreven! | |
