Dichtbij
Dichtbij
Soms voel ik haar
Zo dichtbij of schoon ik weet
Dat ze er niet meer
Ik zie haar buiten spelen
Ik zie haar in zo veel dingen
Ik ruik haar in de bloemen
Of in het vers gemaaid gras
Zo dichtbij
En toch zo ver weg
Het gemis
Wordt met de dag groter
En soms doet dat zo zeer
Het liefst zou bij haar zijn
Ik weet
Er komt een dag
Da ben ik dichtbij haar
Soms voel ik haar
Zo dichtbij of schoon ik weet
Dat ze er niet meer
Ik zie haar buiten spelen
Ik zie haar in zo veel dingen
Ik ruik haar in de bloemen
Of in het vers gemaaid gras
Zo dichtbij
En toch zo ver weg
Het gemis
Wordt met de dag groter
En soms doet dat zo zeer
Het liefst zou bij haar zijn
Ik weet
Er komt een dag
Da ben ik dichtbij haar
Reacties op dit gedicht
| David Matser: | Dinsdag, december 30, 2014 20:09 |
| Dit raakt me. Verlies wordt bijna tastbaar in deze tijd van het jaar. Sterkte. |
|
| teun hoek: | Dinsdag, december 30, 2014 13:35 |
| Sterkte bij verwerking. hg.th |
|
| gedichtenlady: | Dinsdag, december 30, 2014 10:02 |
| Sterkte! Ik begrijp je heel goed ... Iemand verliezen is heel zwaar ... Ik zou zeggen: blijven schrijven. Dat helpt bij het verwerken. Groetjes Raissa |
|
Over dit gedicht
| Auteur: sisjes | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 30 december 2014 | ||
| Thema's: | ||