zonder jou
zonder jou
alsof de wereld vergaat
schepen zinken
nooit meer het geluid
van jouw stem
verloren de lach
tranen, oceanen vol
omdat ik een deeltje
van jou ben
nooit meer knuffelen
boos worden
en het weer goedmaken
de realiteit
onherstelbaar
nachtbraken
niet verdrinken
in bodemloze gedachten
aaneengeregen
slapeloze nachten
gevonden de kracht
van het bestaan
niet blijven hangen
maar doorgaan
mijn voorbeeld is weg
voor altijd kwijt
en ik leerde leven
in positiviteit
Lia
x
Reacties op dit gedicht
| noa74: | Vrijdag, januari 02, 2015 22:41 |
| Juist in deze periode word je door gemis overvallen...Sterkte Lia | |
| Hendrik-S: | Vrijdag, januari 02, 2015 18:32 |
| Dag Lia, Vaak valt het niet mee om het leven weer op te pakken als de herinneringen zo vol zijn van liefde. |
|
| kimmytje: | Vrijdag, januari 02, 2015 17:56 |
| Ja heb ik net hetzelfde meegemaakt... Mijn voorbeeld is sinds kort ook weg en de tijd die je samen had leek veel te kort. Sterkte Liefs Kimmy |
|
| fets: | Vrijdag, januari 02, 2015 11:48 |
| Verdriet verwerken is moeilijk! | |
| teun hoek: | Vrijdag, januari 02, 2015 11:33 |
| Lia vooral rond deze dagen overspoelt verdriet , sterkte in 2015. h gr. th | |
| Alexander41: | Vrijdag, januari 02, 2015 11:26 |
| Het gevoel is onherstelbaar. Maar zo zijn er krachtige wegen in dit leven zoals je al schrijft. |
|
| windwhisper: | Vrijdag, januari 02, 2015 09:14 |
| Dat gemis is blijvend, maar in je hart is er die stem, die glimlach, houdt die vast en je voelt de warmte om je heen, die helpt verder te kunnen warme groet Cobie alle goeds |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Lia van der Fluit | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 02 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||