De bel klinkt voor het laatste rondje
als ik mijn jas aantrek
Een laatste slok, een laatste groet
alvorens ik word omarmd door de koude donkere nacht
met haar oneindige aantrekkingskracht
en naar buiten loop, mijn toekomst tegemoet....
De bel klinkt als een afscheidslied
Ik kijk nog éénmaal in haar vurige ogen....
Zo mooi, zo puur, gracieus als een fee
Ach, ging ze toch maar met me mee....
Mijn muze, mijn engel, mijn hart zingt, mijn ziel juicht opgetogen...
De bel klinkt, het is tijd om te gaan
De nacht legt een donker gordijn over de stille stad
Zij stapte in een taxi, wegrijdend naar onbekende oorden
“Ik zie je nog weleens”, waren haar laatste woorden...
Door het duister loop ik het ochtendgloren tegemoet, ik vervolg mijn levenspad....