Even terugdenken
De woorden scheurden
een deel van mijn hart, ...
Het werd zwart voor mijn ogen
Vriendschap en liefde leken plots zo veraf,
er was alleen die grote leugen
Mijn wereld in duigen,
volledig verward
sloot ik mij op,
dag en nacht
Met vallen en opstaan
ben ik er bovenop gekomen
Ondanks de pijn en de leugens
weer het geluk gevonden
Veranderd en getekend voor altijd
kan ik weer van het leven genieten
Ik probeeer terug mezelf te zijn
en wat gebeurd is te vergeten...
Reacties op dit gedicht
| the dead: | Zondag, mei 02, 2004 16:28 |
| mooi gedicht en doe zo voort kon ik dat ook maar alles ''vergeten'' groetjes fieke | |
| Anne Da Angel: | Donderdag, mei 23, 2002 16:16 |
| je hoeft niet altijd alles te vergeten, als het maar een plekje krijgt in je leven liefs da angel |
|
| -Wouter-: | Woensdag, mei 22, 2002 14:48 |
| zo moet het!!!! xxxx | |
Over dit gedicht
| Auteur: - Angel - | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||