dromen die in nacht zich roeren (3)
heel mijn liefdevol verlangen
dat in dagen in mij leeft
geef ik zonder enig bangen
aan de wind in bomenkruinen
zachtjes stil en wetend mee
al kan 'k amper nog verdragen
't harde koude van het hier
voel ik mij toch nooit verslagen
wanneer liefde van jouw wezen
golvend glijdend mij gebracht
want in schaduw van het heden
klinkt een hemel nimmer stom
keer ik aan de grens van waanzin
op mijn bonte levensbanen
altijd zelf op tijd weer om
los, wat mij in eerste beelden
met mijn grafsteen reeds verbond
als behoedzaam 'n schuchtere glimlach
- die zijn wieg vindt in mijn hart -
opbloeit op mijn mond
sunset 06-01-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Dinsdag, januari 06, 2015 22:13 |
teun hoek, fets, kimmytje en Nayeli, allen bedankt voor het lezen en fijn reageren en geniet verder van een rustige dinsdagavond. Warme groetende genegenheid, sunset (ingo) |
|
| Nayeli: | Dinsdag, januari 06, 2015 19:33 |
| heel mooi, erg graag gelezen | |
| kimmytje: | Dinsdag, januari 06, 2015 16:54 |
| Wat een mooi schrijven alweer, Ik lees je écht graag Liefs Kimmy |
|
| fets: | Dinsdag, januari 06, 2015 16:22 |
| graag gelezen! | |
| teun hoek: | Dinsdag, januari 06, 2015 12:28 |
| mooi. h gr th | |
| sunset: | Dinsdag, januari 06, 2015 11:51 |
wervelende regenboog, Dank je wel voor je reageren en mochten de twee eerdere delen je interesseren, zij zijn terug te vinden op mijn eigen website - http://sun-set.webklik.nl op Gedichten 38. Warme groetende genegenheid en een heel rustige dinsdag, sunset (ingo) |
|
| wervelende regenboog: | Dinsdag, januari 06, 2015 11:34 |
| mooi het levensgevoel verwoord Sunset h.gr. wr |
|
