De vakantie is weer op 
dus we beginnen weer de draad op te pakken
alleen moest ik wel even zoeken 
hij was moeilijk te vinden tussen al de sneeuw
die gisteren is gevallen op freaks 
maar na het sneeuw ruimen heb 
ik tussen prachtige witte sneeuw gedichten 
de draad weer gevonden 

het eerste sneeuwvrije pad bracht me bij Janny 
het is voor 't eerst weer een witte wereld 
wie de ogen van het hart opent,
ziet duizenden kleine lichtjes zei lothori
en de volgende straat lag smetteloos wit
uitgestrekt in winterkou

bij Teun Hoek zag ik het volgende 
waterdruppels kristal geklonterd
bedekken ’t al als wit tapijt
bij Clarice haar padje is als het sneeuwt
eenzaam niet meer zo eenzaam

Anneke had voor haar vriendin die meer is 
sneeuwbloem geschreven en vormde uit sneeuw 
een mooie bloem een witte roos
bij windwhisper op het volgende pad dwarrelen
kleine en grote vlokken die worden gevangen 
door moeder aarde 

de woorden van de volgende schrijfster
in de herfst de lente de zomer en in de winter 
sneeuwde het maar
want dan kon ze schrijven ik hou van jou 
wervelende regenboog zat ingesneeuwd 
in een ondergrondse holletje 
donsig wit heeft vrolijk dansend
mij begraven in m'n hol

ls ik zo door de jaren kijk zei Quicksilver
beïnvloedde de wintervreugde  mijn emoties
bij kimmytje regent het vlokken
in dwarrelende eenvoud
wijnand schreef in sneeuw 
op haar duim zat wat sneeuw
lachen deed ze om een grap
ook van zijn hand Sneeuw(2)
ik mocht lachen zij niet toen haar Noren
sneeuw van het ijs raapten

Stroejaro had een Sneeuw(droom)
sereen landschap dat mij blijft lokken
in de boom klinkt weer de winterspreeuw
toen ik het volgende gedicht opende las ik
wordt vroeger nu later 
vooral als het straks gaat sneeuwen

de eerste sneeuw....glijden door de eerste sneeuw
zuiver wit in grijze tinten
deze woorden van  las Artifex
jouw levenslust en liefde dwarrelend als sneeuw
van Paula Hagenaars schoonheid
nu de winter zijn mantel
over de aarde zacht heeft neer gevleid

maar er was meer op deze sneeuwwitte maandag
onderanderen onderwerp ik dicht er soms kort
en sluitingstijd de bel klinkt voor het laatste rondje
een ijzige greep ...je voelde kou opkruipen
achter de muur in de nacht in alle stilte, heel zacht
de ik zucht...op een terrasje te Parijs
gebroken liefde de weerspiegeling in mijn hart

dan was er nog paraplu morgen zal het stormen
het stilmakend gedicht.... geen ruimte
Sterre 2015....en na nieuwjaarswensen 

Dit was het weer de draad is weer gevonden 

Liefs 
Christa