ik hoor ze wenen
verhuld in rood
wazig en onversneden
probeer ik te zien
hoe ik verder moet
alle stukjes van mijn ziel
in mijn handen krakend
ik hoor ze wenen
druipend in mijn stem
en kruipend in mijn keel
ik praat niet langer luidop
en schreeuw geluidloos hard
hoe jij ook probeert
mijn ganse ik lijkt verdwenen
hoe kan jij mij vinden
als ik mezelf niet vinden kan-
wazig en onversneden
probeer ik te zien
hoe ik verder moet
alle stukjes van mijn ziel
in mijn handen krakend
ik hoor ze wenen
druipend in mijn stem
en kruipend in mijn keel
ik praat niet langer luidop
en schreeuw geluidloos hard
hoe jij ook probeert
mijn ganse ik lijkt verdwenen
hoe kan jij mij vinden
als ik mezelf niet vinden kan-
Reacties op dit gedicht
| Nayeli: | Dinsdag, januari 06, 2015 23:06 |
| Dank voor het medeleven. Ik ben idd verscheurd. Wat zo mooi rn intens was, werd plots afgebroken door de ander...de gevoelens niet meer als voorheen... | |
| september: | Dinsdag, januari 06, 2015 22:32 |
| Pracht gedicht en zoals Kimmy zegt, het is hartverscheurend. Ik wens je liefs en sterkte toe met dit verdriet. | |
| kimmytje: | Dinsdag, januari 06, 2015 22:03 |
| O Nayeli, dit is zo'n hartverscheurend schrijven, Het grijpt me aan en raakt me diep, Iedereen met een beetje hart weet hoe jij je nu voelt, Veel sterkte wens ik je toe en een virtuele knuffel Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Nayeli | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 06 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||