Vergeten kerstgedachte
Ooit groeide je samen op met je lotgenoten,
Tot het moment dat ze je tenen afhakten, en ze je voeten hebben ingebonden
Daarna werd je gekocht en uitbundig versierd.
Maar nu lig je bij het oud vuil,
iedereen is je inmiddels vergeten.
Maar kortgeleden was jij het symbool voor een feest,
met een mooie gedachte die voor iedereen gold,
behalve voor jou.
Tot het moment dat ze je tenen afhakten, en ze je voeten hebben ingebonden
Daarna werd je gekocht en uitbundig versierd.
Maar nu lig je bij het oud vuil,
iedereen is je inmiddels vergeten.
Maar kortgeleden was jij het symbool voor een feest,
met een mooie gedachte die voor iedereen gold,
behalve voor jou.
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Woensdag, januari 07, 2015 19:27 |
| ja je hebt hierop los gefilosofeerd, goed gedaan zeg, ik had het zelf nooit kunnen bedenken.. Liefs Kimmy |
|
| wervelende regenboog: | Woensdag, januari 07, 2015 14:07 |
| ja dat dacht ik zo ongeveer ook toen ik diverse buiten zag liggen dweilen totdat ze als heksen worden verbrand in een 'vreugdevuur' heel goed verwoord |
|
| teun hoek: | Woensdag, januari 07, 2015 12:12 |
| diep ! h gr. th |
|
| Janny Scheybeler de Jonge: | Woensdag, januari 07, 2015 11:44 |
| joh | |
| windwhisper: | Woensdag, januari 07, 2015 06:39 |
| tja, ik denk dat ik daarom ooit een kunstboom heb genomen, het lijkt nep, maar elk jaar versier ik die weer met het grootste plezier goede morgen je gedicht stemde me nadenkend Cobie |
|
Over dit gedicht
| Auteur: lothori | 
|
|
| Gecontroleerd door: de redactie | ||
| Gepubliceerd op: 07 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||