Spiegel
Spiegel,
jij toont me steeds dezelfde persoon;
is dat niet wat monotoom?
Spiegel,
hoe kan ik je bedanken me te laten zien wie ik ben;
is het echt de persoon die ik zo goed ken?
Spiegel,
als je breekt in duizend stukken,
zou jou herstellen dan nog lukken?
Spiegel,
draai je om en vlucht;
laat mezelf wiegen op een zucht.
Spiegel,
was dat een zucht van geluk of droefheid?
In m'n spiegelbeeld gevangen ben ik mezelf kwijt.
jij toont me steeds dezelfde persoon;
is dat niet wat monotoom?
Spiegel,
hoe kan ik je bedanken me te laten zien wie ik ben;
is het echt de persoon die ik zo goed ken?
Spiegel,
als je breekt in duizend stukken,
zou jou herstellen dan nog lukken?
Spiegel,
draai je om en vlucht;
laat mezelf wiegen op een zucht.
Spiegel,
was dat een zucht van geluk of droefheid?
In m'n spiegelbeeld gevangen ben ik mezelf kwijt.
Reacties op dit gedicht
| vlinder538: | Woensdag, mei 22, 2002 18:42 |
| heel erg mooi geschreven probeer jezelf weer te vinden.. sterkte kus Kimberley |
|
| Susanne X: | Woensdag, mei 22, 2002 17:51 |
| De spiegel laat zien wie je bent, maar ga er niet te lang naar kijken, want dan ga je alleen maar aan jezelf twijfelen. | |
| Erna Muermans: | Woensdag, mei 22, 2002 15:40 |
| mooi Ann je spiegel geeft je ware ik je kan er niet tegen liegen... Erna Muermans |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Ann Gilis | 
|
|
| Gecontroleerd door: Firebolt | ||
| Gepubliceerd op: 22 mei 2002 | ||
| Thema's: | ||