Ultiem
Het is er nauwelijks verholen
Dat menig zwierig minnedicht
Immer hunkerend naar volkomen
Er steeds opnieuw de diepgang mist
Het even aan de borst genomen
Het volle van het moederschip
Maar dan door gretigheid bewogen
Onvolmaakt verzand in dip.
Dat menig zwierig minnedicht
Immer hunkerend naar volkomen
Er steeds opnieuw de diepgang mist
Het even aan de borst genomen
Het volle van het moederschip
Maar dan door gretigheid bewogen
Onvolmaakt verzand in dip.
Reacties op dit gedicht
| kimmytje: | Maandag, januari 12, 2015 19:32 |
| Heel mooi, Ik weet niet of ik het volledig snap, maar het is mooi in mijn beleving Liefs Kimmy |
|
Over dit gedicht
| Auteur: falm | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 12 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||