Eenzame gulzigheid
Gulzig verslindt ze haar gesproken en geschreven woord als een zeug
Pogend een bodemloze put van eenzaamheid,
met onuitgesproken verwachtingen te vullen
Bang om in de spiegel te kijken wie zijzelf en de ander is......
Reacties op dit gedicht
| september: | Dinsdag, januari 20, 2015 21:09 |
| Dit raakt me. Het is mooi. Ik meen veel pijn erin te lezen. Liefs |
|
| kimmytje: | Maandag, januari 19, 2015 16:52 |
| Dit is speciaal, daarbij ga ik spontaan dieper nadenken, I like it, Mooi beschreven en ik wens je moed toe om eruit te komen Liefs Kimmy |
|
| teun hoek: | Maandag, januari 19, 2015 13:55 |
| triest doch wel met hoop. h. gr. th |
|
Over dit gedicht
| Auteur: SD Rio | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 19 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||