Heimelijke genoegens
Mijn stilte voor jouw woorden zijn mijn heimelijke genoegens
nog eenmaal streel jij mijn moed tot ongekende hoogte
steeds weer bij zonsondergang op onze buitengewone plek
waar jij kort verwoord hoe jij jouw kleurrijke weg bewandeld.
Geen afstand is zo onbereikbaar terwijl deze zo dichtbij voelt
jouw bescheiden antwoord schitterde als glinster sterretjes
uitgedrukt op de kustlijn na de deining door een golf van drift
mijn heimelijke genoegens is mijn stilte waar jij inwandelt.
nog eenmaal streel jij mijn moed tot ongekende hoogte
steeds weer bij zonsondergang op onze buitengewone plek
waar jij kort verwoord hoe jij jouw kleurrijke weg bewandeld.
Geen afstand is zo onbereikbaar terwijl deze zo dichtbij voelt
jouw bescheiden antwoord schitterde als glinster sterretjes
uitgedrukt op de kustlijn na de deining door een golf van drift
mijn heimelijke genoegens is mijn stilte waar jij inwandelt.
Reacties op dit gedicht
| Dirk Hermans: | Dinsdag, januari 20, 2015 19:58 |
| mooi | |
| kimmytje: | Dinsdag, januari 20, 2015 17:09 |
| Wat een mooi schrijven over liefde, verlies en het toch enigszins behouden ervan... Heel graag komen lezen Liefs Kimmy |
|
| teun hoek: | Dinsdag, januari 20, 2015 12:54 |
| liefdevol. h. gr. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Dinsdag, januari 20, 2015 10:37 |
| mooi mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Alexander41 | 
|
|
| Gecontroleerd door: christina | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||