In de greep van de angst....
Eens was ik in de greep van de angst,
en meende ik geen enkele speelruimte te hebben.
Alles werd me al gauw te veel,
want ik zat muurvast.
Ik had alleen nog een kleine hoop,
als een oase in mijn hart.
En op een dag,
na bijna een levenlang in de greep van de angst.
Leerde ik het levenswater te putten uit deze oase,
en het levenswater verkwikte mij.
Mijn hart begon op te bloeien,
en mijn angst begon te krimpen.
Het heeft lang geduurd,
maar het is volbracht:
De woestenij die eens mijn leven was,
begint vruchtbaar te worden.
Dankzij de oase in mijn hart,
waar de hoop opwelde!
en meende ik geen enkele speelruimte te hebben.
Alles werd me al gauw te veel,
want ik zat muurvast.
Ik had alleen nog een kleine hoop,
als een oase in mijn hart.
En op een dag,
na bijna een levenlang in de greep van de angst.
Leerde ik het levenswater te putten uit deze oase,
en het levenswater verkwikte mij.
Mijn hart begon op te bloeien,
en mijn angst begon te krimpen.
Het heeft lang geduurd,
maar het is volbracht:
De woestenij die eens mijn leven was,
begint vruchtbaar te worden.
Dankzij de oase in mijn hart,
waar de hoop opwelde!
Reacties op dit gedicht
| trucker klaas: | Woensdag, januari 21, 2015 06:22 |
| dat is het fijne met vruchtbaar ; het is er als het nodig is ... nb. levenlang van elkaar ? b(l)oeiend schrijven ,klaas |
|
Over dit gedicht
| Auteur: Boomvader Ruerd | 
|
|
| Gecontroleerd door: michris | ||
| Gepubliceerd op: 20 januari 2015 | ||
| Thema's: | ||