Ik heb een mens ontmoet
zo vol eigen waarde
een vluchteling...
uit Afghanistan
hij was zo gemotiveerd
sprak Nederlands
met een licht accent
vertelde me
hoe hij had moeten vluchten
uit zijn land
huis en haard en ouders
achter moeten laten
hij was toen jonger en werd gezocht door het regime
dertien jaar geleden
hij was nauwelijks twintig jaar toen
hij wilde graag naar school
studeren, maar eerst de taal leren
maar er was toen geen inburgering
dus mocht hij thuiszitten, niet werken
geen begeleiding
hij werd er zo verdrietig van
onder de gewone Nederlandse bevolking heeft hij
de taal geleerd, maar nooit leren schrijven
het ABC kwam uit kranten en folders
zo maakte hij het zich eigen
nu burgert hij in
zit pas na 13 jaar vlak voor zijn examen
ik las het verdriet in zijn ogen
terwijl zijn handen de auto van valys bestuurden
ik heb een mens ontmoet
zo waardevol
zo warm, zo kostbaar als een mens kan zijn
september: | Vrijdag, februari 06, 2015 21:39 |
Mooi geschreven over deze man en hoe de ontmoeting was. Warm als mensen elkaar zo leren kennen. Liefs | |
wervelende regenboog: | Vrijdag, februari 06, 2015 18:53 |
dat was een lange weg voor hem... maar hij is een doorzetter zo te lezen mooi neergezet Cobie fijn weekend samen! |
|
teun hoek: | Vrijdag, februari 06, 2015 14:45 |
mooi en geweldig dat hij er komt. h. gr. th | |
Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, februari 06, 2015 12:18 |
en weer door jou warm beschreven!! | |
Anneke Bakker: | Vrijdag, februari 06, 2015 10:55 |
Heel goed verwoordt Cobie, jammer dat dat zo gaat in Nederland, je bent ermee begaan lees ik, en dat is wel mooi.. Zonnige groet met liefs Anneke |
|
Markemans: | Vrijdag, februari 06, 2015 10:51 |
een hele mooie dit | |
Auteur: windwhisper | ||
Gecontroleerd door: windwhisper | ||
Gepubliceerd op: 06 februari 2015 | ||
Thema's: |