Jouw hand
Vaak heb ik je hand
in de mijne gehouden
keek je me aan
met een blik
zonder herkenning
sprak verwarde taal
die ik niet kon verstaan
je dwaalde in nevel
helderheid verdwenen
alleen je lach
had je niet verloren
al wist je niet meer
wie ik was
het verwarmde mijn hart
in de mijne gehouden
keek je me aan
met een blik
zonder herkenning
sprak verwarde taal
die ik niet kon verstaan
je dwaalde in nevel
helderheid verdwenen
alleen je lach
had je niet verloren
al wist je niet meer
wie ik was
het verwarmde mijn hart
Reacties op dit gedicht
| Lia van der Fluit: | Vrijdag, februari 06, 2015 18:12 |
| prachtig geschreven ;) |
|
| karinvangelder: | Vrijdag, februari 06, 2015 17:06 |
| heel mooi geschreven Paula ! liefs x Karin |
|
| teun hoek: | Vrijdag, februari 06, 2015 14:43 |
| los moeten laten wat je lief is moeilijk. h. gr. th | |
| Janny Scheybeler de Jonge: | Vrijdag, februari 06, 2015 12:19 |
| zo herkenbaar mooi!! | |
| Alexander41: | Vrijdag, februari 06, 2015 11:48 |
| Haptonomie is inderdaad een benadering om herinneringen nog te delen. |
|
| Anneke Bakker: | Vrijdag, februari 06, 2015 10:59 |
| Zo herkenbaar Paula, mooi hier verwoordt. Lieve groet en mooie dag. Anneke |
|
| Markemans: | Vrijdag, februari 06, 2015 10:50 |
| mooi | |
Over dit gedicht
| Auteur: Paula Hagenaars |  
|
|
| Gecontroleerd door: Paula Hagenaars | ||
| Gepubliceerd op: 06 februari 2015 | ||
| Thema's: | ||