wij zien verder dan al onze angsten
wij balanceren op eerste banen licht
die zich schemerend op muren werpen
dunne streepjes die door kieren glijden
en jij vraagt je af hoeveel balken zwemmen
er in onze ogen die moeizaam ontwaken
langzaam tekenen zich contouren af
van foto's en schilderijen, gevat in kaders
die hen liefdevol omramen en in het oosten
ontvlamt de einder in een zachte gloed;
de stoel groeit snel uit zijn schaduw
en het bed en lijf glanzen wit als paarlemoer
in ogen, op lippen bloeit warm jouw glimlach
als goedemorgen, een groet aan de dag
in het vertrouwde van onze kamer;
wij zien verder dan alle onze angsten
bomen-hoog, in een hemel verstopt
sunset 09-02-2015
Reacties op dit gedicht
| sunset: | Maandag, februari 09, 2015 19:49 |
wervelende regenboog, Nayeli, Painted Sky, kimmytje, Dank jullie wel voor jullie warme, loevende woorden en geniet verder van een heel fijne maandagvond. Lieve omarmende genegenheid, sunset (ingo) |
|
| kimmytje: | Maandag, februari 09, 2015 19:35 |
| Mooie gedachtenkronkels heb jij... steeds de moeite om te komen lezen Liefs Kimmy |
|
| PaintedSky: | Maandag, februari 09, 2015 18:30 |
| je gedicht draagt je woorden in een lekker ritme | |
| Nayeli: | Maandag, februari 09, 2015 18:13 |
| Heel mooi, zacht ontwaken... | |
| wervelende regenboog: | Maandag, februari 09, 2015 17:58 |
| het is goed ontwaken in een liefdevolle omgeving mooi neergezet Sunset! fijne avond wr |
|
